سانترال 3 به 8 و فروش سانترال دست دوم
خدمات سانترال غرب تهران
سانترال کارایی در محیط اداری که مجموعه ای از چالش های خاص خود را دارد. تجهیزات مخابراتی مناسب به این معنی است که تماس های کمتری کاهش می یابد، تماس ها می توانند به مقصدهای از پیش برنامه ریزی شده هدایت شوند، گزینه های پست صوتی قابل برنامه ریزی، و توانایی برقراری ارتباط ایمن و ایمن. باید در نظر داشت که هنگام برقراری تماس از راه دور، قابلیت اطمینان تماس یکی از مهمترین سیستم ها است. سیستم و شبکه های تلفن سانترال اداری مدرن در برابر مشکلات رایج تلفن سانترال مانند قطع تماس و تراکم شبکه مقاوم هستند. بسیاری از ارائه دهندگان خدمات مخابراتی در اسکاتلند وجود دارند که خدمات مخابراتی با کیفیت بالا را در منطقه ارائه می دهند. بسیاری از آنها تجربه طولانی در زمینه تجارت مخابراتی دارند. این امر باعث شده است که آنها به طور کامل در استفاده از تجهیزات قدیمی قدیمی با جدیدترین آنها صحبت کنند. چنین تخصص کمک زیادی به مقیاس پذیری عملیات می کند، زیرا می توان از تجهیزات قدیمی تر به همراه تجهیزات قدیمی تر برای ارائه نیازهای خاص مشتریان استفاده کرد. این نشان می دهد که راه حل مخابراتی ارزان تر و مقرون به صرفه تر خواهد بود. ارائه دهندگان خدمات مخابراتی همچنین با سازندگان پیشرو مخابراتی شراکتی ایجاد کرده اند که به آنها امکان می دهد با هزینه کمتر به تجهیزات پیشرفته دسترسی داشته باشند. این تضمین می کند که مزایای هزینه به مشتریان منتقل می شود که به نوبه خود راه حل های مخابراتی اقتصادی دریافت می کنند.
قیمت دستگاه سانترال 3 به 8
سانترال با تکامل شبکه تلفن سانترال، سازماندهی آن در یک سیستم سلسله مراتبی ضروری شد که به هر مشتری اجازه می دهد با هر مشتری دیگری تماس بگیرد. به منظور حمایت از چنین سازمانی، مراکز سوئیچینگ در سیستم تلفن سانترال آمریکا به سه طبقه محلی، پشت سر هم و عوارضی سازماندهی شدند. یک دفتر محلی (یا دفتر پایانی) یک مرکز سوئیچینگ بود که مستقیماً به ابزارهای تلفن سانترال مشتریان متصل می شد. یک دفتر پشت سر هم دفتری بود که به مجموعه ای از دفاتر محلی خدمت می کرد. دفتر مرجانی درگیر تغییر ترافیک در مدارهای مسافت طولانی (یا عوارضی) بود. در طول دهه 1990، به دلیل ترکیبی از چندین روند، شبکه تلفن سانترال به طور قابل توجهی تغییر کرد: افزایش حجم ترافیک ناشی از مشترکین جدید تلفن سانترال و استفاده از شبکه تلفن سانترال برای دسترسی به اینترنت. ظهور تکنیک های جدید "سوئیچینگ بسته" (که در زیر توضیح داده شده است). پروتکل های جدید برای ترافیک صوتی از طریق شبکه های داده؛ و در دسترس بودن مقدار زیادی از پهنای باند در شبکه های راه دور. در نتیجه این تحولات، شبکه تلفن سانترال سلسله مراتبی دهه های 1950 و 1960 به دو سطح سوئیچینگ سقوط کرد. دفاتر پایانی اکنون به عنوان دفاتر کلاس 5 شناخته می شوند و متعلق به اپراتورهای خدمات محلی یا "شرکت های صرافی محلی" هستند. دفاتر قدیمی عوارضی و پشت سر هم اکنون به عنوان دفاتر کلاس 4 شناخته می شوند؛ این دفاتر متعلق به ارائه دهندگان خدمات از راه دور یا «شرکت های مبادله ای هستند.» با این حال، حتی این تمایز بین ارائه دهندگان محلی و راه دور با ادامه مقررات زدایی کمتر مشخص شد. در حالی که حجم زیادی از ترافیک صوتی تلفن سانترال از طریق سوئیچ های کلاس 5 و کلاس 4 جریان دارد، چندین گزینه برای تغییر ترافیک صوتی از طریق شبکه تلفن سانترال به وجود آمده است. به عنوان مثال، با دیجیتالی کردن، فشرده سازی و بسته بندی سیگنال های صوتی، ترافیک تلفن سانترالی. می توان به جای مدارهای اختصاصی از طریق شبکه های داده سوئیچ بسته معمولی ارسال کرد. چندین رویکرد برای سوئیچینگ بسته ممکن است، بر اساس اینکه بسته های با طول متغیر یا با طول ثابت استفاده می شوند. زمانی که بسته های با طول متغیر استفاده می شوند و پروتکل اینترنت (IP) پروتکل اساسی برای شبکه داده است، مکانیزم "صدا بر روی IP" (VoIP) نامیده می شود. در چنین پیکربندی، ترافیک صوتی با استفاده از یک روتر، دستگاهی متشکل از پورت های ورودی و خروجی از شبکه، یک پارچه سوئیچینگ برای سوئیچ بین ورودی و خروجی، و یک پردازنده برای اجرای پروتکل های مسیریابی و انجام مدیریت شبکه بر روی اینترنت سوئیچ می شود.. هنگامی که سیگنال صوتی دیجیتالی در بسته های با طول ثابت بسته بندی می شود و از طریق یک شبکه حالت انتقال ناهمزمان (ATM) ارسال می شود، این روش به عنوان "صدا از طریق ATM" (VoATM) شناخته می شود. در داخل شبکه، ATM بسته های مستقیم را از مبدا به مقصد سوئیچ می کند.
دستگاه سانترال پاناسونیک مدل kx-ta308
سانترال در دسامبر 1874، او آن را در کلیسای هایلند پارک اول پرسبیتریان به عموم مردم نشان داد. پس از اینکه تا حد زیادی این آزمایشات اولیه را کنار گذاشت، چهارده ماه بعد در 11 فوریه 1876، گری نموداری را برای تلفن سانترال در دفترچه یادداشت خود گنجاند. در 14 فوریه، وکیل گری یک اخطار ثبت اختراع با نمودار مشابهی را ثبت کرد. در همان روز، وکیل بل پرونده (تحویل دستی به ایالات متحدهدر 19 فوریه، اداره ثبت اختراع، درخواست بل را به مدت سه ماه به حالت تعلیق درآورد تا به گری مهلت دهد تا درخواست ثبت اختراع کامل را با ادعاها ارائه کند، پس از آن اداره ثبت اختراع، رسیدگی های مداخله ای را آغاز می کند تا مشخص کند که آیا بل یا گری برای اولین بار موضوع مورد ادعا را اختراع کردند یا خیر. تلفن سانترال. در آن زمان، USPTO برای پذیرش درخواست ثبت اختراع، نیازی به ارائه یک مدل اختراع فعال نداشت، اما فرآیند پذیرش اغلب سال ها طول می کشید، و با اقدامات تداخلی که اغلب شامل جلسات عمومی می شد. در 24 فوریه 1876، بل به واشنگتن دی سی سفر کرد. تا زمانی که در 7 مارس به بوستون بازگشت، هیچ چیزی در دفترچه یادداشت آزمایشگاه او وارد نشد. ثبت اختراع بل در 7 مارس صادر شد. در 8 مارس، بل آزمایشی را با نموداری شبیه به اخطار ثبت اختراع گری ثبت کرد (راست را ببینید. ).
دستگاه سانترال tda100
سانترال بل سرانجام در 10 مارس مدل تلفن سانترال خود را به کار گرفت، زمانی که بل و دستیارش توماس ای. اگر شباهتی بین نقاشی های گری و بل به نظر می رسد، این احتمال نیز وجود دارد که گری ممکن است از آزمایش های بل اطلاع داشته باشد. جامعه مخترعان برق در آن زمان کوچک بود و شایعات به سرعت گسترش یافت. در آن زمان، اخطار گری هنوز محرمانه بود، با این حال گری قبلاً جزئیات طراحی تلفن سانترال مایع خود را در اواخر ژوئن 1876 در نمایشگاه Centennial در فیلادلفیا به بل گفته بود. در سال 1879، بل تحت سوگند شهادت داد که "به شیوه ای کلی" در مورد اخطار گری با زناس فیسک ویلبر، بازرس ثبت اختراع صحبت کرده است. با این حال، زمانی که بازرسان پتنت تداخل های احتمالی بین برنامه های کاربردی را بررسی می کردند، برای آنها غیرعادی نبود که از مخترعین در محل های تداخل احتمالی سؤال بپرسند، چیزی که بل ادعا کرد اتفاق افتاده است. ویلبر در سوگندنامه ای از 8 آوریل 1886 اعتراف کرد که یک الکلی است که به دوست دیرینه خود و همراه ارتش جنگ داخلی، مارسلوس بیلی، وکیل بل، بدهکار است. ویلبر می گوید که پس از صدور تعلیق در مورد درخواست ثبت اختراع بل، بیلی برای بازدید آمد. با نقض قوانین اداره ثبت اختراع، او به بیلی در مورد اخطار گری گفت و به مافوق خود گفت که ابتدا درخواست ثبت اختراع بل رسیده است. او می گوید بل ساعت 2 بعدازظهر برگشت تا یک اسکناس صد دلاری به او بدهد. سوگندنامه های دیگر ویلبر این جزئیات را حذف می کند. فقط سوگندنامه 21 اکتبر 1885 او مستقیماً با این داستان در تناقض است و ویلبر ادعا می کند که "به درخواست شرکت بل توسط آقای سوان، مشاور آن داده شد" و او "فریب خورده تا آن را امضا کند" در حالی که مست و افسرده بود. با این حال، سوگندنامه ویلبر در 8 آوریل 1886 نیز قبل از توماس دبلیو سوان سوگند خورده و امضا شده است. این سوگندنامه های متناقض ویلبر را بی اعتبار کرد. علاوه بر این، سوگندنامه 8 آوریل امضا شده توسط ویلبر توسط وکلای شرکت تلفن سانترال Pan-Electric که در آن زمان توسط Bell Telephone به دلیل نقض حق ثبت اختراع شکایت کرده بود، برای او تنظیم شده بود. علاوه بر این، شرکت پان الکتریک توسط ایالات متحده مورد بررسی قرار گرفت
