سانترال مشهد و سانترال سیم کشی
سانترال هواوی
سانترال شکل 5. آزمایشات بل در اکتبر 1873 شامل یک فرستنده مایع، در این مورد، یک فنجان کوچک جیوه مایع (M) بود. شکل 6a. اداره ثبت اختراع ایالات متحده به شماره ثبت اختراع اعطا کرد. 161739 در آوریل 1875 به بل برای یک دستگاه فکس اولیه با استفاده از فرستنده مایع که او آن را "تلگراف خودکار" نامید. شکل 6b. جزییات نقشه ثبت اختراع اعطا شده به بل شامل چندین فرستنده مایع است که دارای برچسب "Z" هستند. شکل 7. نقاشی بل از 8 مارس 1876 که یک فرستنده مایع را نشان می دهد توسط افراد زیادی مشاهده شد که دفترچه بل را پاراف کردند. شکل 8. نقاشی بل از اولین تلفن سانترالی که با موفقیت صدای انسان را مخابره کرد به طور قابل توجهی شبیه به نقاشی های او در 3 و نیم سال گذشته است که از فرستنده های مایع استفاده می کرد. دادگاه ها اولویت را به نفع بل تعیین کردند. شرکت تلفن سانترالی که او تأسیس کرد. فرستنده مایع کار بل در 10 مارس 1876 علاوه بر اینکه متفاوت از فرستنده توصیف شده و تصویر شده در اخطار گری ساخته شده بود، به گونه ای عمل می کرد که در واقع در درخواست ثبت اختراع اصلی بل توضیح داده شده است، اما در هشدار گری چنین نیست. حامیان گری به این واقعیت اشاره می کنند که اولین آزمایش موفقیت آمیز بل در انتقال گفتار واضح از طریق یک سیم در 10 مارس 1876 با استفاده از همان طرح فرستنده آب که در اخطار گری توضیح داده شده بود اما در حق ثبت اختراع بل توضیح داده نشده بود. وکلای بل، نه بل، که از اختراع فرستنده آب (مقاومت متغیر) گری سوء استفاده کرد. اگرچه توصیه ی استفاده از جیوه در دستگاه او مورد تردید قرار گرفته است، اما این توصیف بل از نحوه غوطه ور شدن سیم رسانا (کم و بیش عمیق) و تأثیر آن بر مقاومت الکتریکی است که این امر بر عبور جریان در «دیگر» دارد. مایع"، که درک او از جریان موجی و مقاومت متغیر در این دستگاه را در زمان درخواست ثبت اختراع ثابت می کند.
تلفن سانترال اینترنتی
سانترال مکان های سیستم بل در منطقه بوستون و فونیکس. در سال 1966، جورج سویگرت یک درخواست ثبت اختراع برای "دستگاه ارتباطات بی سیم دوبلکس کامل" ارائه کرد. او جایزه آمریکا را دریافت کردسوئیگرت، یک اپراتور رادیویی در جنگ جهانی دوم مستقر در جزایر گوادالکانال و بوگینویل اقیانوس آرام جنوبی، مفهوم کامل دوبلکس را برای پرسنل آموزش ندیده توسعه داد تا ارتباطات میدان نبرد را برای فرماندهان ارشد بهبود بخشد. سویگرت یکی از حامیان فعال اتصال مستقیم لوازم الکترونیکی مصرفی به خطوط تلفن سانترال متعلق به AT&T در اواخر دهه 1960 بود. شرکت های تلفن سانترال در آن زمان اجازه نمی دادند تجهیزات شخص ثالث به خطوط آنها متصل شود. اکثر تلفن سانترال ها توسط وسترن الکتریک ساخته شده و توسط AT&T به مشتری اجاره داده شده است. کوپلر Carterfone، یک دستگاه خام برای اتصال رادیوی دو طرفه به تلفن سانترال، منجر به لغو ممنوعیت کمیسیون ارتباطات فدرال در مورد اتصال مستقیم تجهیزات مصرف کننده به خطوط تلفن سانترال (معروف به تصمیم برجسته Carterfone) در 26 ژوئن 1968 شد. تلفن سانترال های بی سیم اصلی، مانند Carterfone، به صورت صوتی (نه الکتریکی) به شبکه تلفن سانترال عمومی متصل بودند. در سال 1977، داگلاس جی. تالی و ال دوان گرگوری امتیاز 4,039,760 ایالات متحده را برای پیوند ارتباط صوتی دوطرفه شامل کنترل های ارائه شده بین یک ایستگاه پایه متصل مستقیم به خط تلفن سانترال یک مرکز تلفن سانترال و یک واحد سیار متشکل از یک دستگاه تلفن سانترال بی سیم کوچک و فشرده شامل فرستنده و گیرنده دریافت کردند. و مدارهای کنترلی که توسط یک بسته باتری قابل شارژ تغذیه می شوند. یک آهنگ منطقی منفرد برای تمام کنترل های منطقی برای سیگنال های زنگ، سیگنال های روی قلاب و خارج از قلاب و پالس های شماره گیری ارسال و شناسایی می شود. در ایالات متحده، هفت باند فرکانسی توسط کمیسیون ارتباطات فدرال برای استفاده هایی از جمله تلفن سانترال های بی سیم اختصاص داده شده است.
