دستگاه شنود سانترال و سوکت تلفن سانترال
سانترال پاناسونیک تحت شبکه
سانترال تلفن سانترال امروزه ابزاری فراگیر و یا حتی منسوخ برای ارتباطات و تبادل اطلاعات است. با این حال، هنگامی که در قرن نوزدهم ظاهر شد، ابزار جدید راهی رادیکال برای افراد فراهم کرد تا بتوانند در زمان واقعی با یکدیگر صحبت کنند. نه سیستم پستی و نه تلگراف نمی توانستند اطلاعات بزرگ و روزمره را همانطور که مردم آن را ایجاد می کردند، ارائه دهند و بلافاصله به شخص دیگری تحویل دهند. قدرت تلفن سانترال را می توان در گسترش فوری آن در سراسر کشور مشاهده کرد. الکساندر گراهام بل در سال 1876 تلفن سانترال را اختراع کرد. او اولین تماس خود را در ماه مارس با توماس آ. واتسون برقرار کرد و گفت: "آقای واتسون، بیا اینجا، من تو را می خواهم. تعداد کمی از مردم اختراع بل را بیش از یک اسباب بازی می دانستند، اما طولی نکشید که مردم تلفن سانترال را در خانه ها، مشاغل یا شهرهای خود نصب کردند. بل مالک پتنت تجهیزات بود و آنها را اجاره کرد. مانند سایر فناوری های جدید، شایعات خارق العاده در مورد توانایی های آن با گسترش تلفن سانترال ها ابتدا در نیوانگلند ظاهر شد، اما به سرعت در غرب گسترش یافت. اولین تلفن سانترال در سال 1877 در ویسکانسین ظاهر شد، زمانی که بانکدار اپلتون، آلفرد گالپین، خطی را از محل اقامت خود به بانک زد. چندین ماه بعد، او یک تابلوی برق خانگی ساخت. بیست و پنج تلفن سانترال در اپلتون. رقیب اپلتون برای اولین تلفن سانترال Platteville بود که حداقل در سال 1878 یک تلفن سانترال داشت. ریچارد ولنتاین یک خط خصوصی برای خود ساخت. یکی برای برادرش در Janesville در سال 1877. در سال 1878، او خطی برای سردبیر ژورنال برلین و یکی برای راه آهن Sheboygan و Fond du Lac در دارتفورد.سرپرست می خواست یک خط از ایستگاه قطار تا میخانه های آن طرف دریاچه سبز داشته باشد. ولنتاین یکی از اولین تابلوهای برق را در کشور ساخت که این سه گوشی را به هم متصل کرد. ولنتاین از میلواکی بازدید کرد تا امکانات تلفن سانترال را به تولیدکنندگان آنجا ارائه دهد تا مشاغل، کارخانه ها و انبارهای آنها را به هم متصل کند. این مردان استفاده از تلفن سانترال را ندیدند.
سانترال پاناسونیک کارکرده
سانترال مکان های سیستم بل در منطقه بوستون و فونیکس. در سال 1966، جورج سویگرت یک درخواست ثبت اختراع برای "دستگاه ارتباطات بی سیم دوبلکس کامل" ارائه کرد. او جایزه آمریکا را دریافت کردسوئیگرت، یک اپراتور رادیویی در جنگ جهانی دوم مستقر در جزایر گوادالکانال و بوگینویل اقیانوس آرام جنوبی، مفهوم کامل دوبلکس را برای پرسنل آموزش ندیده توسعه داد تا ارتباطات میدان نبرد را برای فرماندهان ارشد بهبود بخشد. سویگرت یکی از حامیان فعال اتصال مستقیم لوازم الکترونیکی مصرفی به خطوط تلفن سانترال متعلق به AT&T در اواخر دهه 1960 بود. شرکت های تلفن سانترال در آن زمان اجازه نمی دادند تجهیزات شخص ثالث به خطوط آنها متصل شود. اکثر تلفن سانترال ها توسط وسترن الکتریک ساخته شده و توسط AT&T به مشتری اجاره داده شده است. کوپلر Carterfone، یک دستگاه خام برای اتصال رادیوی دو طرفه به تلفن سانترال، منجر به لغو ممنوعیت کمیسیون ارتباطات فدرال در مورد اتصال مستقیم تجهیزات مصرف کننده به خطوط تلفن سانترال (معروف به تصمیم برجسته Carterfone) در 26 ژوئن 1968 شد. تلفن سانترال های بی سیم اصلی، مانند Carterfone، به صورت صوتی (نه الکتریکی) به شبکه تلفن سانترال عمومی متصل بودند. در سال 1977، داگلاس جی. تالی و ال دوان گرگوری امتیاز 4,039,760 ایالات متحده را برای پیوند ارتباط صوتی دوطرفه شامل کنترل های ارائه شده بین یک ایستگاه پایه متصل مستقیم به خط تلفن سانترال یک مرکز تلفن سانترال و یک واحد سیار متشکل از یک دستگاه تلفن سانترال بی سیم کوچک و فشرده شامل فرستنده و گیرنده دریافت کردند. و مدارهای کنترلی که توسط یک بسته باتری قابل شارژ تغذیه می شوند. یک آهنگ منطقی منفرد برای تمام کنترل های منطقی برای سیگنال های زنگ، سیگنال های روی قلاب و خارج از قلاب و پالس های شماره گیری ارسال و شناسایی می شود. در ایالات متحده، هفت باند فرکانسی توسط کمیسیون ارتباطات فدرال برای استفاده هایی از جمله تلفن سانترال های بی سیم اختصاص داده شده است.
