دستگاه سانترال سامسونگ و سانترال و تلفن پاناسونیک
دستگاه سانترال تلفن پاناسونیک
سانترال صفحه کلید تلفن سانترال صفحه کلیدی است که روی یک تلفن سانترال دکمه ای یا دستگاه مخابراتی مشابه برای شماره گیری یک شماره تلفن سانترال نصب می شود. زمانی استاندارد شد که سیستم سیگنال دهی چند فرکانس دوگانه (DTMF) در سیستم بل در ایالات متحده در دهه 1960 توسعه یافت و جایگزین شماره گیری چرخشی شد که در ابتدا در سیستم های سوئیچینگ الکترومکانیکی توسعه یافته بود. به دلیل نصب فراوان تجهیزات شماره گیری چرخشی در دهه 1990، بسیاری از صفحه کلیدهای تلفن سانترال نیز برای تولید پالس های قطع حلقه به صورت الکترونیکی طراحی شدند و برخی از آنها را می توان به صورت اختیاری برای تولید DTMF یا پالس تغییر داد. توسعه صفحه کلید تلفن سانترال مدرن به تحقیق در دهه 1950 توسط ریچارد دینینگر تحت مدیریت جان کارلین در بخش مهندسی عوامل انسانی آزمایشگاه بل نسبت داده می شود. صفحه کلید معاصر در یک آرایه مستطیلی از دوازده دکمه فشاری قرار گرفته است که به صورت چهار ردیف و سه ستون کلید مرتب شده اند. این کلیدها برای ارائه سیگنال ها برای مقاصد پیش بینی شده ورود داده در برنامه های تجاری اضافه شدند، اما در ویژگی های خدمات تماس سفارشی (CLASS) نصب شده در سیستم های سوئیچینگ الکترونیکی استفاده شدند. چیدمان کلیدهای رقمی با آنچه که معمولاً در ماشین حساب ها و صفحه کلیدهای عددی ظاهر می شود متفاوت است. این طرح پس از آزمایش گسترده عوامل انسانی در آزمایشگاه بل انتخاب شد. در آن زمان (اواخر دهه 1950) ماشین حساب های مکانیکی رایج نبودند و افراد کمی با آن ها تجربه داشتند. مقاله سال 1960، تنها پنج سال بعد، به طرح ماشین حساب رایج امروزی به عنوان "آرایشی که اغلب در ماشین های اضافه کننده ده کلید یافت می شود" اشاره می کند. در هر صورت، آزمایش های آزمایشگاه بل نشان داد که چیدمان تلفن سانترال با 1، 2 و 3 در ردیف بالا، کمی سریع تر از طرح بندی ماشین حساب با آنها در ردیف پایین است. کلید با برچسب ? رسماً کلید "ستاره" نامگذاری شد.
سانترال زیمنس
سانترال ترانک SIP همچنین می تواند تمام نیازهای ترانکینگ شما را در یک واحد ترکیب کند، خواه تلفن سانترال روزمره، ایمیل، پست صوتی، پیام رسانی فوری، یا کنفرانس ویدیویی یا هر ترکیب ممکنی باشد. با این حال، یک کلمه هشدار این است که این روزها ارائه دهندگان SIP زیادی در بازار وجود دارند و کاملاً ممکن است برخی از آنها خدمات SIP را ارائه دهند که با سخت افزار موجود شما سازگار نیست. اگر از یک سیستم تلفن سانترال NEC موجود در بریتانیا استفاده می کنید، خبر خوب این است که سازگار خواهد بود. اگر از هر چیز دیگری استفاده می کنید، یک ارائه دهنده SIP معتبر در همان ابتدا بررسی می کند و به شما توصیه می کند که آیا سخت افزار موجود شما با SIP ترانکینگ سازگار است یا خیر. اگر چندین سایت را راه اندازی کنید، ترانک SIP نیز می تواند کمک کند. در این صورت، احتمالاً شما یک اتصال ISDN به یک PBX جداگانه در هر یک از سایت های خود دارید. حل این مشکل با SIP بسیار ساده تر است زیرا تعداد اتصالات مورد نیاز شما کاهش می یابد و در هزینه صرفه جویی می شود و تنها چیزی که نیاز دارید اتصال به اینترنت و گوشی های موجود در هر سایت است. یکی از مزایای ترانک SIP انعطاف پذیری آن است، بنابراین اگر نیاز به افزایش توانایی خود در پذیرش تماس و تماس همزمان دارید، به راحتی می توانید به آن دست پیدا کنید. اگر کسب و کار شما فصلی است و در زمان های خاصی نیاز به افزایش پرسنل دارید، به راحتی می توانید تعداد خطوط خود را افزایش دهید. به همین ترتیب، در صورت نیاز به کاهش آنها به هر دلیلی، می توانید به راحتی تعداد خطوط و در نتیجه هزینه های مربوطه را کاهش دهید. یکی دیگر از مزایای انعطاف پذیری SIP این است که اگر می خواهید دفتری در لستر داشته باشید اما می خواهید تماس های شما با شماره لندن انجام شود، می توانید این کار را انجام دهید. حتی می توانید از موبایلی که شماره دیگری را نشان می دهد تماس بگیرید. علاوه بر این، اگر از مثلاً منچستر به جای دیگری نقل مکان می کنید اما می خواهید شماره 0161 خود را حفظ کنید، می توانید این کار را انجام دهید. SIP همچنین نسبت به سایر سیستم ها بسیار انعطاف پذیرتر است. برای مثال، اگر در یکی از محل های شما فاجعه ای رخ دهد - ممکن است هر چیزی باشد - دزدی، آتش سوزی - می توانید فوراً تماس های خود را به سایت دیگری هدایت کنید، بنابراین هیچ ضرری از کسب و کارتان متحمل نشوید. آن را با سایر سرویس ها مقایسه کنید که ممکن است مجبور باشید یک روز منتظر بمانید تا انحراف تماس اعمال شود. نکته ای که باید به آن اشاره کرد امنیت است. نگرانی هایی در این مورد وجود داشته است، اما به شرطی که SIP Trunk ها به درستی نصب شده باشند، تقلب نباید مورد توجه قرار گیرد. در هر صورت، سیستم شما باید امن تر باشد. یک کانال SIP که به درستی پیکربندی شده است باید با یک فایروال اختصاصی یا یک روتر با فایروال های داخلی که توسط شرکت فناوری اطلاعات شما یا تامین کننده SIP مدیریت می شود، ارتباط برقرار کند.
سانترال سرویس
سانترال از لحاظ تاریخی، هزینه سیستم های PBX تمام عیار آنها را از دسترس مشاغل کوچک و افراد دور کرده است. با این حال، از دهه 1990 بسیاری از سانترال های کوچک، درجه یک و مصرف کننده در دسترس هستند. این سیستم ها از نظر اندازه، استحکام یا انعطاف پذیری با سانترال های درجه تجاری قابل مقایسه نیستند، اما همچنان ویژگی های بسیاری را ارائه می دهند. اولین سیستم های PBX مصرف کننده از خطوط تلفن سانترال آنالوگ (POTS) استفاده می کردند که معمولاً از چهار خط آنالوگ خصوصی و یک خط آنالوگ عمومی پشتیبانی می کردند. اندازه یک جعبه سیگار کوچک بودند. در اروپا، این سیستم ها برای تلفن سانترال های آنالوگ توسط سانترال های درجه یک مصرف کننده برای ISDN دنبال شدند. استفاده از PBX های کوچک برای ISDN یک مرحله منطقی است، زیرا رابط نرخ پایه ISDN دو خط تلفن سانترال منطقی (از طریق دو کانال ISDN B) را ارائه می دهد که می توانند به صورت موازی استفاده شوند. با پذیرش VoIP توسط مصرف کنندگان، سانترال های VoIP مصرف کننده ظاهر شدند و عملکردهای PBX به ویژگی های نرم افزار اضافی ساده روترها و سوئیچ ها تبدیل شدند. علاوه بر این، اکنون بسیاری از ارائه دهندگان مخابرات، سیستم های PBX میزبانی را ارائه می کنند که در آن ارائه دهنده در واقع سانترال را میزبانی می کند و گوشی های تلفن سانترال از طریق اتصال به اینترنت به آن متصل می شوند. پروژه های منبع باز ویژگی های سبک PBX را از دهه 1990 ارائه کرده اند. این پروژه ها انعطاف پذیری، ویژگی ها و قابلیت برنامه ریزی را فراهم می کنند. IP-PBX که در سال 1997 راه اندازی شد، ارتباطات تجاری را به سطح بعدی ارتقا داد. IP-PBX یک سیستم تلفن سانترال PBX است که از شبکه های داده پروتکل اینترنت (IP) برای مدیریت مسیریابی و سوئیچینگ تماس ها و همچنین مدیریت پیام ها استفاده می کند. میزبانی مجازی منجر به کارایی هزینه قابل توجهی شد.
سانترال و دوربین مداربسته
سانترال این اطلاعات که در هشدار گری یافت نمی شود، بعید است که از ذهن دیگری به جز ذهن بل آمده باشد، و حامیان بل احساس می کنند که برتر از توصیف گری است. بل در اینجا روشی را که با آن فرستنده مایع خود در 10 مارس 1876 ساخته و راه اندازی شد، توضیح می دهد. هشدار گری یک فرستنده مایع را توصیف می کند که مستلزم دو الکترود است که تقریباً، اما نه کاملاً لمس می شوند. هر دو الکترود در مایع غوطه ور هستند، که باید در یک ظرف عایق مانند شیشه ای قرار می گرفت، همانطور که در اخطار ذکر شد. این وسیله ای است که گری در نقاشی اخطار خود به تصویر کشیده است. فرستنده مایع بل در 10 مارس 1876 مطابق با مشخصات مندرج در اخطار گری نبود، بلکه بر اساس مشخصات درخواست ثبت اختراع بل ساخته شد. موقعیت الکترودهای بل به طور اساسی با اخطار گری متفاوت بود. الکترودهای بل نسبتاً دور از هم بودند، یکی فقط سطح مایع را لمس می کرد و در آن موقعیت توسط دیافراگم که به صدای انسان پاسخ می داد بر روی آنها اثر می گذاشت. این الکترود است که درست همانطور که بل در درخواست ثبت اختراع خود توضیح داده عمل می کند: «...هر چه سیم رسانا عمیق تر در جیوه یا مایع دیگر غوطه ور شود، مایع مقاومت کمتری در برابر عبور جریان ارائه می دهد. این دستگاهی است که در دفترچه یادداشت بل در 9 مارس به تصویر کشیده شده است و برخی آن را شبیه به آنچه در اخطار خاکستری نشان داده شده می دانند. اگرچه هر دو دستگاه به درستی فرستنده مایع نامیده می شوند، اما در واقع کاملاً متفاوت هستند. بل این کار را انجام داد. با توسعه اطلاعات موجود در اخطار گری، به یک فرستنده مایع کارآمد دست یابید.
