آموزش سانترال پاناسونیک 824 و سانترال زیمنس
قیمت دستگاه سانترال ایرانی
سانترال یک سیستم تلفن سانترال ابتدایی از سه عنصر تشکیل شده است: - برای هر مشترک، سیستم باید حاوی تجهیزات لازم برای تبدیل صدا به سیگنال های الکتریکی و برگشت باشد. این به مشترک اجازه می دهد تا به تماس پاسخ دهد یا یک تماس را آغاز کند.- سیستم باید دارای یک مرکز سوئیچینگ باشد که همه مشترکین را به هم متصل می کند.- در نهایت، سیستم به سیم کشی یا وسایل دیگری برای اتصال مشترکین به مرکز سوئیچینگ نیاز دارد. سه راه اصلی برای اتصال مشترک به شبکه تلفن سانترال وجود دارد: - از نظر تاریخی، و هنوز هم بسیار متداول، از طریق اتصالات سیم فیزیکی اختصاصی که در کابل های سربار یا زیرزمینی اجرا می شوند؛ - از طریق رادیو، مانند تلفن سانترال های بی سیم، تلفن سانترال همراه، ماهواره ای یا رادیویی و - از طریق تلفن سانترال های صوتی از طریق پروتکل اینترنت (VoIP) که از اتصالات اینترنت پهن باند استفاده می کنند. هویت مخترع تلفن سانترال برقی همچنان مورد اختلاف است. آنتونیو مائوچی، یوهان فیلیپ ریس، الکساندر گراهام بل و الیشا گری، در میان دیگران، همگی به این اختراع نسبت داده شده اند. تاریخچه بسیار اولیه تلفن سانترال، تپه ای گیج کننده از ادعا و ادعای متقابل است که توسط توده عظیمی از تلفن سانترال ها روشن نشد. دعواهایی که امیدوارند ادعاهای ثبت اختراع افراد را حل کند. پول زیادی خرج شد، به ویژه در شرکت های تلفن سانترال بل، و دفاع تهاجمی از پتنت های بل منجر به سردرگمی زیادی شد. بعلاوه، اولین محققین به جای انتشار علمی و نمایش علمی به سایر دانشمندان، انتشار در مطبوعات و نمایش عمومی را به سرمایه گذاران ترجیح می دادند. توجه به این نکته ضروری است که احتمالاً هیچ "مخترع تلفن سانترال" واحدی وجود ندارد. تلفن سانترال مدرن نتیجه کار انجام شده توسط بسیاری از دستان است که همه ارزش افزوده شدن آنها به این حوزه را دارند. با این حال، تنها در ده سال گذشته، دولت بریتانیا اعلام کرده است که اکنون (عمدتاً برای اهداف آموزشی) آنتونیو میوچی (به زیر مراجعه کنید) را به عنوان "اولین مخترع" تلفن سانترال می شناسد. این امر حتی توسط کنگره ایالات متحده در سال 2003 تأیید شد. در زیر خلاصه ای از تاریخچه اختراع تلفن سانترال آورده شده است: 1849 آنتونیو موچی دستگاهی را که بعداً تلفن سانترال نامیده بود به افراد در هاوانا نشان می دهد. این تظاهرات شامل اتصالات مستقیم الکتریکی به مردم است.
دستگاه سانترال پاناسونیک tde600
سانترال به گفته Evenson این اتفاق نیفتاد. طبق گزارش گری، اخطار ثبت اختراع او چند ساعت قبل از درخواست بل، مدت کوتاهی پس از افتتاح دفتر ثبت اختراع، به اداره ثبت اختراع ایالات متحده برده شد و تا بعد از ظهر آن روز نزدیک به انتهای سبد باقی ماند. درخواست بل کمی قبل از ظهر 14 فوریه توسط وکیل بل ثبت شد و درخواست کرد که هزینه بایگانی بلافاصله در برگه رسیدهای نقدی درج شود و درخواست بل بلافاصله به بازپرس منتقل شود. اواخر آن بعدازظهر، هزینه اخطار گری در برگه نقدی درج شد، اما اخطار تا روز بعد به ممتحن منتقل نشد. این واقعیت که هزینه بایگانی بل زودتر از هزینه گری ثبت شده بود منجر به این شد که بل زودتر به اداره ثبت اختراع رسیده است. در 19 فوریه، زناس فیسک ویلبر، بازرس پتنت هم برای برنامه بل و هم برای اخطار گری، متوجه شد که برنامه بل، همان ویژگی مقاومت متغیر توصیف شده در اخطار گری را دارد و هر دو اختراعی را برای "انتقال صداهای صوتی" توصیف کردند. ویلبر درخواست بل را به مدت 3 ماه به حالت تعلیق درآورد تا به گری اجازه دهد تا یک درخواست ثبت اختراع کامل با درخواست بررسی ارائه کند. وکیل گری ویلیام دی. به بالدوین گفته شده بود که درخواست بل در 20 ژانویه 1876 محضری شده است. بالدوین به ساموئل اس. وایت، حامی گری و گری توصیه کرد که این اخطار را رها کند و درخواست ثبت اختراع تلفن سانترال را ثبت نکند. اینکه درخواست بل قبل از اخطار گری ثبت شده بود یا بعد از آن دیگر مهم نبود، زیرا گری اخطار خود را رها کرد و با اولویت بل مخالفت نکرد، که منجر به اعطای تئوری های توطئه به بل در طول محاکمه و تجدید نظر (1878-1888) شد. شرکت تلفن سانترال بل از رقبا شکایت کرد و بعداً وقتی بل و وکلایش به تقلب در حق اختراع متهم شدند. این تئوری ها بر اساس فساد ادعایی بازرس ثبت اختراع زناس ویلبر که یک معتاد الکلی بود، بود.
سانترال نرم افزاری
سانترال در بیشتر موارد، عملکرد حلقه محلی ارائه شده به مشتری برای اتصال به تجهیزات تلفن سانترال، عملاً بدون تغییر است و با تلفن سانترال های شماره گیری پالسی سازگار است. با توجه به در دسترس بودن گسترده خدمات تلفن سانترال سنتی، انواع جدیدی از وسایل ارتباطی، مانند مودم و دستگاه فکس، در ابتدا برای استفاده از تلفن سانترال آنالوگ سنتی برای انتقال اطلاعات دیجیتال طراحی شدند. اگرچه POTS ویژگی های محدود، پهنای باند کم و بدون قابلیت های تلفن سانترال همراه را ارائه می کند، اما قابلیت اطمینان بیشتری نسبت به سایر سیستم های تلفن سانترال (تلفن سانترال همراه، VoIP و غیره) ارائه می کند. بسیاری از ارائه دهندگان خدمات تلفن سانترال تلاش می کنند تا در بیش از 99.999? مواقعی که تلفن سانترال از قلاب خارج می شود، در دسترس بودن زنگ شماره گیری باشد. این معیاری است که اغلب در مقایسه های بازاریابی و مهندسی سیستم به آن اشاره می شود که استاندارد قابلیت اطمینان «پنج نه» نامیده می شود. این معادل داشتن یک زنگ شماره گیری برای همه به جز حدود پنج دقیقه در سال است. با این حال، POTS به اتصال سیمی از هر خانواده به شرکت تلفن سانترال بستگی دارد. بسیاری از توسعه های مسکن جدید ارائه می شوند که چنین ارتباطی ندارند، بنابراین این خانه ها به یک اتصال VOIP بدون سیم سخت به شرکت تلفن سانترال وابسته هستند. بنابراین آنها به خدمات اینترنت خانگی وابسته هستند که ممکن است به دلایل مختلفی با شکست مواجه شود. امروزه این فیبرهای شیشه ای نوری جایگزین شده اند. نور با زاویه ای بزرگ به یک سر کابل شیشه ای یا پلاستیکی فرستاده می شود تا نتواند از کابل به هوای اطراف عبور کند. پیام توسط پالس های نور ارسال می شود و کارآمدتر و قابل اعتمادتر است. با این حال، از آنجایی که فیبر نمی تواند نیرو را انتقال دهد، به جای شرکت تلفن سانترال، برق باید توسط مصرف کننده تامین شود. این امر مشتریان را در برابر قطعی تلفن سانترال در طول قطعی طولانی مدت برق آسیب پذیر می کند. ارائه دهندگان خدمات تلفن سانترال VOIP معمولاً دارای باتری پشتیبان در مودم شرکت کابل تلفن سانترال یا در مورد فیبر به خانه یک باتری پشتیبان در نزدیکی جعبه مبدل فیبر به برق هستند. این باتری ها بسته به ظرفیت باتری بین 8 تا 12 ساعت خدمات تلفن سانترالی ارائه می دهند. سلامت باتری علاوه بر اینکه یک سیگنال زنده از شرکت کابل هنوز در هنگام قطع برق دریافت می شود. کول، اریک (2008). تلکام 101. موسسه آموزشی تراکام.
