تلفن سانترال مرکزی و تنظیمات سانترال پاناسونیک 7730

 

دستگاه سانترال ارزان

سانترال تلفن سانترال که با نام تلفن سانترال نیز شناخته می شود، یک ابزار ارتباطی است. در اصل یک ابزار الکتریکی بود که گفتار آنالوگ را در طول سیم ها منتقل می کرد. اکنون این یک ابزار الکترونیکی است که سیگنال های دیجیتال را روی سیم یا انتقال رادیویی ارسال می کند. با استفاده از تلفن سانترال، دو نفر که در مکان های مختلف هستند می توانند با یکدیگر صحبت کنند. تلفن سانترال های اولیه نیاز به اتصال به سیم هایی داشتند که به آنها تلفن سانترال ثابت یا ثابت می گویند. تلفن سانترال های همراه مدرن از امواج رادیویی استفاده می کنند. الکساندر گراهام بل اولین کسی بود که این تلفن سانترال را در سال 1876 ثبت کرد. تلفن سانترال های اولیه مستقیماً به یکدیگر متصل می شدند. فقط می توانستند با تلفن سانترالی که به آن وصل شده بودند صحبت کنند. بعدها، مبادلات تلفن سانترالی امکان اتصال به تلفن سانترال های دیگر را فراهم کردند. در طول قرن بیستم، ماشین هایی که این اتصالات را ایجاد می کردند، خودکار بودند. انواع مختلفی از تلفن سانترال وجود دارد. تلفن سانترالی که بتوان آن را حمل کرد، تلفن سانترال همراه یا تلفن سانترال همراه نامیده می شود. اینها در اواخر دهه 1980 رایج شدند. حمل تلفن سانترال همراه برای مردم عادی شده است. در بعضی جاها نداشتن یکی غیرعادی است. اکثریت گوشی های هوشمند هستند که می توانند به عنوان کامپیوتر استفاده شوند. برخی از تلفن سانترال های همراه قادر به برقراری تماس تلفن سانترالی با استفاده از ماهواره های ارتباطی به جای دکل های روی زمین هستند، به این معنی که مردم می توانند از هر نقطه از جهان تماس بگیرند. در اکثر کشورها تلفن سانترال های عمومی عمومی وجود دارد.

کد دستگاه سانترال پاناسونیک

سانترال نمادهای یونانی آلفا امگا از ابتدا برنامه ریزی شده بود. اینها را می توان برای عملکردهای خاص استفاده کرد. این حروف برای اهداف متعددی استفاده شده است. در اصل به حروف اصلی اسامی مبادلات تلفن سانترالی اشاره می کردند. در اواسط قرن بیستم ایالات متحده، قبل از تغییر به تماس با همه شماره ها، شماره تلفن سانترال دارای هفت رقم بود که شامل یک پیشوند دو رقمی بود که به جای ارقام با حروف بیان می شد. KL5-5445. سیستم شماره گذاری تلفن سانترال بریتانیا از یک کد دو حرفی مشابه بعد از صفر اولیه استفاده می کند تا اولین قسمت از کد شماره گیری صندوق پست مشترک را برای یک منطقه تشکیل دهد. حروف نیز عمدتاً در ایالات متحده به عنوان تکنیکی برای به خاطر سپردن شماره تلفن سانترال ها استفاده می شود. معمولاً این بدان معنی است که تماس گیرنده فقط با 7 رقم بعد از کد منطقه شماره گیری را متوقف می کند یا اینکه ارقام اضافی توسط دفتر مرکزی نادیده گرفته می شوند. در تلفن سانترال های ویژه، حروف روی کلیدها برای کارهای وارد کردن متن مانند پیام های متنی، وارد کردن نام ها در دفترچه تلفن سانترال و مرور وب استفاده می شوند. برای جبران تعداد کمتر کلیدها، تلفن سانترال ها از پردازش متن چند ضربه ای و بعدا پیش بینی کننده برای سرعت بخشیدن به فرآیند استفاده کردند. تلفن سانترال های لمسی این روش را منسوخ کرده اند، زیرا می توانند هر تعداد دکمه لازم برای وارد کردن متن کامل را شبیه سازی کنند. با فشار دادن یک کلید از یک صفحه کلید سنتی تلفن سانترال آنالوگ، یک رویداد سیگنال دهی تلفن سانترالی به سیستم سوئیچینگ از راه دور تولید می شود. برای سرویس تاچ تون، سیگنال یک صدای سیگنالینگ چند فرکانسی دوگانه است که از دو فرکانس سینوسی تون خالص به طور همزمان تشکیل شده است. ردیفی که کلید در آن ظاهر می شود، مؤلفه فرکانس پایین را تعیین می کند و ستون مؤلفه فرکانس بالا را تعیین می کند. برای مثال، فشار دادن کلید 1 منجر به سیگنالی متشکل از زنگ هایی با فرکانس های 697 هرتز (هرتز) و 1209 هرتز می شود. در طول تاریخچه تلفن سانترال، موقعیت شماره گیری های تلفن سانترال و همچنین صفحه کلید با الگوهای مختلفی از نگاشت حروف و کاراکترها به اعداد (طرح صفحه کلید) همراه بوده است. انگلستان که با آمریکا متفاوت بودهنگامی که شماره گیری مستقیم بین المللی در دهه 1960 معرفی شد، استفاده از کدهای الفبایی برای صرافی ها در اروپا کنار گذاشته شد، زیرا برای مثال، شماره گیری VIC 8900 در یک تلفن سانترال دانمارکی منجر به شماره متفاوتی با شماره گیری آن در تلفن سانترال بریتانیا می شد.